پارکینسون چیست؟ درمان طب سنتی آن چگونه است!

پارکینسون یک بیماری عصبی مزمن است که عمدتاً بر اثر آسیب به سلول‌های عصبی در قسمتی از مغز به نام “مغز میانی” ایجاد می‌شود. این بیماری بر توانایی فرد در کنترل حرکت‌های ارادی تأثیر می‌گذارد و به طور کلی با اختلال در تولید یک ماده شیمیایی مغزی به نام دوپامین مرتبط است.

علت بروز پارکینسون

دلیل بروز پارکینسون هنوز به طور کامل مشخص نشده است ولی عوامل ژنتیک و محیطی همگی نقش دارند. در زیر، عواملی که با ابتلا به بیماری پارکینسون مرتبط هستند را بررسی خواهیم کرد:

1. عوامل ژنتیک:
   • برخی از افراد مبتلا به پارکینسون یک تاریخچه خانوادگی از بیماری دارند، که نشان می‌دهد ژنتیک ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشد.
   • چندین ژن مرتبط با پارکینسون شناسایی شده‌اند، از جمله ژن‌های LRRK2 و SNCA که اختلالات در آن‌ها ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به پارکینسون شود.
2. عوامل محیطی:
   • اعتیاد به سیگار: برخی مطالعات نشان می‌دهد که افرادی که سیگار می‌کشند، کمتر احتمال ابتلا به پارکینسون دارند. این موضوع هنوز موضوع بحث است و اثبات علمی کاملی در این زمینه وجود ندارد.
   • مواجهه با فلزات سنگین: مواجهه طولانی‌مدت با فلزات سنگین مانند سرب و منگنز ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به پارکینسون شود.
   • سن: بیشتر موارد پارکینسون در افراد بالغتر از 60 سال رخ می‌دهد. افزایش سن یکی از عوامل مؤثر در افزایش احتمال بروز این بیماری است.
3. فعالیت‌های مهندسی ژنتیکی:
   • برخی از تغییرات در ژنوم (DNA) ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به پارکینسون شوند. این تغییرات معمولاً به صورت اتفاقی و ناشی از خطاهای ژنتیکی در فرآیند تولید یا ترمیم DNA رخ می‌دهند.
4. عوامل مهندسی ژنتیکی:
   • تغییرات ژنتیکی که در نتیجه مهندسی ژنتیکی برخی از سلول‌ها صورت می‌گیرد ممکن است باعث بروز پارکینسون شوند.
5. تغییرات در ساختار مغز:
   • برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که تغییرات در ساختارهای خاص مغز ممکن است باعث بروز پارکینسون شوند.

علائم پارکینسون

علائم پارکینسون ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشند و در طول زمان نیز متغیر باشند. این علائم عمدتاً به علت کاهش تولید دوپامین، ماده شیمیایی مغزی مرتبط با حرکت، ایجاد می‌شوند. برخی از علائم شایع پارکینسون عبارتند از:

1. لرزش: لرزش یکی از نشانه‌های اصلی پارکینسون است. معمولاً در دست‌ها شروع می‌شود و ممکن است به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد. این لرزش معمولاً در حالت استراحت بیشتر مشهود است و با حرکت کاهش می‌یابد.
2. سفتی عضلات: عضلات فرد مبتلا به پارکینسون ممکن است به طور غیرطبیعی سفت و گمراه‌کننده باشند. این مشکل می‌تواند باعث مشکلات در حرکت و انجام وظایف روزمره شود.
3. افتراق حرکات : این ویژگی مشخصه پارکینسون می‌تواند باعث کاهش توانایی فرد در شروع یا توقف حرکات باشد. حرکات ممکن است کند و غیرطبیعی به نظر بیایند.
4. مشکلات تعادل : فرد مبتلا به پارکینسون ممکن است با مشکلات تعادل مواجه شود. این مسئله می‌تواند باعث افتادن و صدمات جدی شود.
5. تغییرات در نحوه راه رفتن: افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است با راه رفتن ترامپوال مواجه شوند، که به معنای حرکت با گام‌های کوچک و تکان‌خورده است.
6. مشکلات حرکتی دهان و صورت: علائمی مانند صورتی بی‌حرکت، صدای تغییر یافته، یا مشکلات در بلعیدن ممکن است ظاهر شوند.
7. مشکلات خواب: افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است با مشکلات خواب مانند بیدار شدن مکرر در شب، تغییرات در الگوی خواب، یا افت کیفیت خواب روبرو شوند.
8. مشکلات حافظه و تمرکز: در برخی از موارد، افراد ممکن است با مشکلات حافظه، تمرکز و دیگر عوارض مرتبط با عملکرد شناختی روبرو شوند.

گیاهان دارویی موثر برای درمان پارکینسون

درمان پارکینسون اغلب با داروهای دارای دوپامین یا داروهای مرتبط با دوپامین صورت می‌پذیرد. اما برخی گیاهان دارویی نیز ممکن است به عنوان مکمل‌هایی با خواص یا تأثیرات ضدالتهابی برای بهبود علائم پارکینسون مورد استفاده قرار گیرند. همچنین باید توجه داشت که تاکنون تحقیقات بسیار محدودی در این زمینه انجام شده است، و اثبات علمی کافی برای تأیید اثرات گیاهان دارویی در درمان پارکینسون هنوز وجود ندارد. در اینجا تعدادی از گیاهان دارویی که ممکن است مورد استفاده در این زمینه قرار گیرند، آورده شده‌اند:

1. ماکونا پورینا: این گیاه به نام “کیانجی” یا “هری” نیز شناخته می‌شود و دارای لیوودوپا (L-DOPA) است که مهمترین داروی مورد استفاده در درمان پارکینسون است. L-DOPA نقشی مهم در تولید دوپامین دارد.
2. گوتو کولا: این گیاه معروف به خواص ضداکسایشی و بهبود جریان خون مغزی خود است. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است در بهبود عملکرد مغزی و کاهش علائم پارکینسون موثر باشد.
3. آشواگاندا: آشواگاندا دارای خواص آنتی‌التهابی و ضداکسایشی است. برخی مطالعات اشاره دارند که مصرف آشواگاندا ممکن است به بهبود علائم پارکینسون کمک کند.
4. کورکومین: کورکومین، ماده فعال زردچوبه، به عنوان یک ضدالتهاب طبیعی شناخته می‌شود و ممکن است در کاهش التهابات مغزی مرتبط با پارکینسون تأثیرگذار باشد.

برای کسب اطلاعات در مورد راه های درمان فیبرومیالژیا در طب سنتی کلیک کنید

رژیم غذایی مناسب برای درمان پارکینسون

رژیم غذایی مناسب می‌تواند نقش مهمی در مدیریت برخی از علائم پارکینسون، افزایش سلامت عامل و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری داشته باشد. در اینجا چند نکته در مورد رژیم غذایی مناسب برای درمان پارکینسون آورده شده است:

1. افزایش مصرف آهن: کاهش آهن در بدن ممکن است باعث افزایش علائم پارکینسون شود. بنابراین، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است به مصرف غذاهای غنی از آهن مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، نخود، لوبیا، و غلات کامل توجه ویژه‌ای داشته باشند.
2. استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها: آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند در کاهش استرس اکسیداتیو و حفاظت از سلول‌های عصبی مؤثر باشند. میوه‌ها و سبزیجاتی مانند توت، سیب، گلابی، سبزی‌ها، گیاهان تراریخته، و گوجه‌فرنگی منابع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند.
3. افزایش مصرف اسید چرب امگا-3: مطالعات نشان می‌دهد که اسیدهای چرب امگا-3 می‌توانند در کاهش التهابات و حفاظت از سلول‌های عصبی در مغز مؤثر باشند. منابع امگا-3 شامل ماهی‌های چرب مانند ماهی سردآبی (مانند ماهی سردابی، ماهی سرخ، ساردین، و ماهی‌های آزاد) و همچنین دانه‌ها و میوه‌های خشک از جمله گلهای کتان هستند.
4. مصرف مقدار کافی از ویتامین D: ویتامین D به عنوان یک مولکول ضدالتهابی شناخته می‌شود و ممکن است در کاهش علائم پارکینسون کمک کند. منابع طبیعی ویتامین D شامل ماهی، تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی، غلات تقویت‌شده با ویتامین D، و تنها برخی از مواد غذایی هستند.
5. کاهش مصرف مواد محرکه: مصرف مواد محرکه مانند کافئین و الکل را ممکن است محدود کرد. برخی افراد حساسیت بیشتری نسبت به این مواد دارند و مصرف زیاد آنها می‌تواند علائم پارکینسون را تشدید کند.
6. تغییر در سبک زندگی و فعالیت بدنی: حفظ وزن سالم، تغییرات در سبک زندگی مانند خواب کافی، مدیریت استرس، و فعالیت بدنی معتدل می‌تواند به بهبود علائم پارکینسون کمک کند.

تاثیر ماساژ بر درمان پارکینسون

تاکنون تحقیقات کمی در زمینه تأثیر ماساژ بر درمان پارکینسون انجام شده است، اما برخی از نتایج نشان می‌دهند که ماساژ ممکن است بر برخی از علائم پارکینسون مؤثر باشد. در اینجا چند نکته در مورد تأثیر ماساژ بر پارکینسون آورده شده است:

1. تأثیر مثبت بر علائم حرکتی: مطالعاتی نشان داده‌اند که ماساژ می‌تواند بهبود در علائم حرکتی افراد مبتلا به پارکینسون ایجاد کند. مثلاً، ممکن است افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش استقامت عضلانی توسط ماساژ به تسهیل حرکت‌ها و کاهش سفتی عضلات کمک کند.
2. کاهش استرس و اضطراب: ماساژ می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند که برخی از افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است با آنها روبه‌رو شوند. این ممکن است تأثیر مثبتی بر روی خلق و حال عمومی آنان داشته باشد.
3. تأثیر بر کیفیت خواب: برخی از افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است با مشکلات خواب روبرو شوند. ماساژ می‌تواند به عنوان یک روش غیردارویی برای افزایش کیفیت خواب و کاهش مشکلات خواب مورد استفاده قرار گیرد.
4. تحسین روانی: ماساژ ممکن است باعث تحسین روانی و افزایش حالت روحی فرد شود. این امر می‌تواند بهبود زندگی روزمره افراد مبتلا به پارکینسون را فراهم کند.
5. نکات مهم:
   • مهم است که ماساژ توسط افراد متخصص و ماهر انجام شود تا مشکلات و مخاطرات احتمالی کاهش یابند.
   • پیش از شروع هرگونه برنامه ماساژ یا تمرین فیزیکی، بهتر است با پزشک یا توسعه‌دهنده فیزیوتراپی مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که برنامه مناسبی برای وضعیت شما ارائه شده باشد.

نحوه پیشگیری از ابتلا به پارکینسون

پیشگیری از ابتلا به پارکینسون یک موضوع چالش‌برانگیز است و هنوز تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. اما برخی از اقدامات و سبک زندگی ممکن است در کاهش خطر ابتلا به این بیماری مؤثر باشند. در ادامه، چند راهکار برای پیشگیری از ابتلا به پارکینسون ذکر شده‌اند:

1. فعالیت‌های بدنی منظم: تحقیقات نشان می‌دهد که فعالیت‌های بدنی منظم و ورزش معتدل می‌تواند خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد. این فعالیت‌ها می‌توانند شامل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و تمرینات هوازی باشند.
2. مصرف مقدار کافی ویتامین D: ویتامین D مهم برای سلامت مغز و سیستم عصبی است. ممکن است مصرف مقدار کافی این ویتامین از طریق تغذیه یا مکمل‌های ویتامین D به پیشگیری از بروز پارکینسون کمک کند.
3. مصرف مقدار کافی ویتامین E: برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف ویتامین E، که یک آنتی‌اکسیدان است، ممکن است به عنوان یک عامل پیشگیری در برابر پارکینسون مؤثر باشد. ویتامین E در مواد غذایی مانند گردو، بادام، نارگیل، و نخل‌زرد موجود است.
4. مصرف مقدار کافی قهوه: برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف مقدار کافی قهوه ممکن است با کاهش خطر ابتلا به پارکینسون همراه باشد. البته، این مسئله همچنان موضوع بررسی‌های بیشتری است.
5. کاهش مصرف مواد محرکه: برخی از تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت مواد محرکه مانند تنباکو و الکل ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد. کاهش یا ترک این مواد ممکن است به سلامتی عمومی و سلامت عصبی کمک کند.
6. تغذیه بهینه: مصرف یک رژیم غذایی سالم و متنوع با مقدار کافی از مواد غذایی ضروری مانند میوه‌ها، سبزیجات، ماهی، آجیل‌ها و غلات کامل، ممکن است به بهبود سلامت عامل و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی کمک کند.